Voormalige brouwerij als bedrijfsverzamelgebouw

In Kopenhagen is een broedplaats, bedrijfsverzamelgebouw ontstaan in een afgedankt gebouw van de Carlsberg brouwerij.
Deze dames kwam ik daar tegen op de vijfde etage. Lunchen met wijds uitzicht. Ik zou het precies zo doen.

Buiten vriest het licht.

Aspirant-ledenavond maandag 8 december

Hans van den Bogaard vertelt over zijn fotografie van Museum Vrolik, de anatomische collectie van het AMC




Uit zijn project is het boek Verzamelaars van vorm voortgekomen, dat onlangs is verschenen.




Dirk J. Wiersma presenteert zijn boek Mineraal En Steen Ontsloten


Aspirant-lid Erika Blikman (r) vraagt om feedback over haar portfolio.


Alle foto's zijn gemaakt door André Homan (aspirant-lid GKf)

Theo Niekus geinterviewd

Liza de Rijk heeft Theo Niekus geïnterviewd voor de website De Recensent.  Reden was natuurlijk het verschijnen van het 1e nummer van zijn foto tijdschrift 'Report'. Het interview gaat niet zozeer over het tijdschrift maar meer in het algemeen over de manier waarop Niekus fotografeert en de ontwikkelingen die hij daar de laatste tijd in heeft gemaakt. Het interview is hier te vinden.

Fotoprijs voor Inge Hondebrink

Inge Hondebrink wint fotoprijs

Inge Hondebrink, won op 16 oktober 2009 de tweede prijs in een wedstrijd voor beroepsfotografen. Dit jaar vroegen organisatoren Fonds Slachtofferhulp en Canon Nederland om werk in te sturen dat de veerkracht van slachtoffers van een misdrijf, verkeersongeluk of ramp in beeld brengt. Tientallen fotografen gaven gehoor aan de oproep; de jury noemde de inzendingen van hoge kwaliteit.
Inge Hondebrink stuurde drie van de foto's in die ze maakte voor Perspectief, een verhalenbundel die is uitgebracht door Revalidatie Nederland. In de bundel vertellen mensen die om uiteenlopende redenen moesten revalideren over hun ervaringen.
Perspectief kan voor € 9,50 worden besteld op www.revalidatienederland.nl/bestellen_perspectief. De foto's uit het boek zijn te zien op een reizende expositie, die op dit moment bij het Academisch Medisch Centrum in Amsterdam is.

Inge Hondebrink ontving de prijs uit handen van prof. mr. Pieter van Vollenhoven

Een kleine impressie van Paris Photo 2009

Goos v.d. Veen en ik zijn meteen na aankomst in Parijs naar Paris Photo gegaan, het was er erg druk maar we liepen meteen Annie van Gemert tegen het lijf die al twee dagen aan't lobbyen was voor haar prachtige nieuwe boek "Jongens en Meisjes". Duizenden foto's hangen er en omdat alle genres door elkaar hangen begint het je na een uur te duizelen en kan je niet anders meer dan oppervlakkig kijken. Het is onmogelijk om de bij sommige foto's hoognodige informatie allemaal te lezen, ondanks dat, veel goed werk gezien. Ik dacht dat de trend was om weer kleinere afdrukken te exposeren maar er hingen veel grote lappen, vaak zonder dat het mijns inziens iets toe voegde aan het werk. ik denk dat kleiner in veel gevallen beter was geweest. Opvallend is dat veel van de oude beroemde foto's die er te zien waren, het nog steeds geweldig doen en niets van hun glans verloren hebben, zelfs op klein formaat.

Nederland is goed vertegenwoordigt, o.a met prachtige foto's van Koos Breukel, hele grote portretten van Lucian Freud en, ook heel groot, de geheel door chemicaliën verkleurde handen van Sally Mann (kijk op de Paris Photo site). Ook een mooi groot meisjesportret van Hellen van Meene gezien. Bijna iedereen was het erover eens dat het werk van de Chinees Yao Lu er uit sprong. Landschappen in de vorm van oude Chinese prenten, compleet met rood stempel, heel esthetisch, tot dat je dichterbij kijkend ontdekt dat het gemonteerde beelden zijn van afval hopen die met groen doek afgedekt zijn, een gebruikelijke Chinese manier om van afval af te komen...  Kijk hier .
Ik was gecharmeerd van de, ook weer grote, stillevens met een enkel gedroogd en opgekruld blad met een prachtige nervenstruktuur (naam fotograaf vergeten) en wat stillevens met grijze flesjes die net potloodtekeningen leken, maar s'avonds bleek dat niemand die foto's opgemerkt had, wel herinnerde iedereen zich een niet al te beste foto van een vrouw met haar geslacht open en bloot naar de kijker gericht, ook weer meer dan levensgroot, zo zie je maar... it's all in the eye of the beholder.

Tekst en foto's: Camilla van Zuylen

Crossing Geeren-Zuid

Crossing Geere...

Urban Exploring us...

By www.MeRy.com

Book Preview

Vandaag -op Wereld Aids Dag- mijn nieuwste boek geupload bij Blurb: Crossing Geeren-Zuid, stills voor mijn 'urban exploring'-achtige serie Traces Of Silence... have a peak here, preview available :) Het was een genot om weer eens met mijn F100 op pad te gaan en ouderwetsche E6 cross foto's te maken...kan geen Photoshop tegenop!

Anja de Jong 51° 49' N 04° 40' O

Nog slechts zes dagen is de overzichtstentoonstelling
51° 49' N 04° 40' O – Fotoprojecten van Anja de Jong 2004-2009
in het Centrum voor Beeldende Kunst in Dordrecht te bezoeken.



Op vrijdag 20 en zaterdag 21 november van 12-17uur en woensdag
25 t/m zaterdag 28 november eveneens van 12-17uur is het CBK,
Voorstraat 180, Dordrecht voor deze tentoonstelling nog geopend.

Verdere info:  www.anjadejong.nl  en  www.cbkdordrecht.nl

Het tijdens de opening van de tentoonstelling gepresenteerde boek
“Berlin’s Covered History” is in CBK en via mijn website te koop.

In De Volkskrant van 31oktober een recensie door Merel Bem:
zie  www.volkskrant.nl/recensies


Met vriendelijke groet,

Anja de Jong

Flitsende GKf'ers

Dit Rembrandteske tafereel is afgelopen woensdag 11/11 tot stand gekomen. 9 GKf'ers waren samen gekomen om zich te buigen over de geheimen van het Nikon flitssyteem. Het nuttige en aangename werd deze avond gecombineerd. Het smaakte zo naar meer dat we gaan zoeken naar andere 'technische' onderwerpen waar we met elkaar in kunnen duiken. Zijn er suggesties? Mail Lizet of René Gerritsen.
Overigens is deze afbeelding samengesteld uit twee verschillende opnames, het hadden er ook meer kunnen zijn (transparantie!).

Theo Niekus komt met eigen fotomagazine Report

Theo Niekus gaat een eigen fotomagazine uitgeven, zo lees ik op de GKfsite en Photoq. Ik hou van fototijdschriften. Het bericht maakt me nieuwsgierig. Effe vragen.


Hallo Theo,
Ik lees op de GKf-site dat je een nieuw fotomagazine leven aan het inblazen bent. Het heet Report, het wordt 48 pagina's dik, en op al die pagina's uitsluitend aflopende kleurenfoto's van jou hand. "Geen wit, geen zwart, geen tekst" staat er.
Natuurlijk wil ik dat hebben, bij deze mijn bestelling. En dan ook maar gesigneerd ook en met opdracht.
Maar omdat ik dus niet kan verwachten dat je in je eerste nummer een mooi redactioneel schrijft waarin al mijn nog niet gestelde vragen worden beantwoord, ga ik je die vragen maar even stellen.



Om te beginnen: Wanneer komt het eerste nummer, Report #1, uit?
Het eerste nummer van REPORT, #1 wordt 24 november bij mij afgeleverd, dan gaan eerst de intekenaars op de post. Eén-vijfde van de oplage is inmiddels bijna vergeven. De oplage is net groot/klein genoeg om er in betrekkelijk korte tijd collectors-items van te maken.

Heeft het nummer een thema, onderwerp?
Nee, al is de verleiding groot, ik wilde geen thema's. Eén themanummer staat echter wel gepland, dat zal ± nummer vier of vijf worden.
Daarin uitsluitend concertfoto's, die vallen nogal moeilijk in te passen binnen de straatfoto's, dus houd ik ze maar even apart. Het lijkt ook een heel mooi nummer te worden.
De nummers krijgen, binnen de straatfotografie, mijn specialisatie, denk ik wel allemaal een eigen sfeer. De eerste foto's die ik kies lijken daarin nogal bepalend, roepen de volgende beelden op.
Zo lijkt het tweede nummer bijv. een heel druk nummer te worden - het derde, maar dat is allemaal nog speculatief, een meer poëtisch nummer.
Als ik denk dat dit goed gaat worden, ga ik dat natuurlijk accentueren. Maar ik wil vooral niet in het voren teveel vastleggen, 'vrij' blijven in de keuzen per nummer. Alles kan veranderen vlak voor verschijnen.
Als alles goed gaat verschijnt het tweede nummer halverwege 2010, het derde eind 2010, begin 2011.


Waarom kom je met je eigen magazine?
Vreemd genoeg blijk achteraf altijd dat het al heel lang heeft gesmeuld. Ik heb al eens een tijdschrift gehad en m'n vorige boek DAMRAK had ik eigenlijk ook al in de vorm van een tijdschriftje willen hebben, dus gewoon met twee nietjes.
Dat kon toen om technische en commerciële redenen niet. Heb er toen in alle gauwigheid nog een ruggetje bij ontworpen - ik ben goed in 'last minute' oplossingen. Ook mijn vorige uitgever, Menno van der Koppel, runde een tijdschrift samen met Colin Jacobson, het blad REPORTAGE. Toen ik het tijdschrift RECORD van Daido Moriyama zag viel het dubbeltje, dat was precies mijn oplossing. Mijn titel verwijst naar beiden.
De productie van boeken is altijd een zeer tijdrovend gebeuren, er moeten sponsoren gezocht, uitgevers gevonden, er moet een goede bodem gecreëerd in de vorm van presentatie en tentoonstellingen. Dat kost allemaal enorm veel tijd. Ondertussen ben ik maar werk aan het produceren, ik was het zat dat al dat werk vooral maar op de plank blijft liggen. Een tijdschrift is een veel 'sneller' medium waarin ik eens in de zoveel tijd mijn ei kwijt kan. Daarom lijkt het voor mij een ideale vorm.


Ik verheug me er op. Heb ik nog éen vraag: Wat is (goede) straatfotografie, behalve dat het buiten en op straat is gemaakt?
Alle vormen van fotografie op straat zijn feitelijk natuurlijk straatfotografie. Er zijn mensen die stadsgezichten/-details maken, mensen die middels foto's dingen verzamelen die ze op straat zien.
Je zou ook architectuurfotografie als straatfotografie kunnen zien. Maar voor mij is één groot kenmerk van goede straatfotografie het in beeld brengen van het leven op straat en daarmee bijna 'en-passant' de veranderingen die zich in de maatschappij voordoen. Hoewel ik best eens een landschapje of portret mag fotograferen, zal natuurfotografie mij nooit zo lang blijven boeien als het fotograferen van mensen op straat. Het 'leven' van mensen laat zich gemakkelijker vastleggen dan het 'leven' van de natuur. Wat mij betreft moet je natuur of architectuur zelf beleven, een afbeelding voldoet niet. Het menselijk leven op straat leent zich veel beter om te vangen, als je goed bent. Wat mij betreft is echte straatfotografie dan ook meer een manier van leven; je ziet aan de foto's van een straatfotograaf dat hij erin leeft, dat het meer weg heeft van een obsessie, vaak zelfs verslavende trekjes heeft. Een straatfotograaf moet in vrijheid z'n gang kunnen gaan.

Bedankt, ik wacht met ongeduld!

Michiel Wijnbergh

Lezende meisjes

Op dit moment heb ik een solo tentoonstelling in de centrale bibliotheek Amsterdam. Het is een serie van tien lezende meisjes. Het project gaat over nieuwsgierigheid en het vergaren van kennis door jonge vrouwen. Het is de bedoeling meisjes en vrouwen met deze positieve beelden aan te zetten tot lezen.

De tentoonstelling duurt nog tot 29 november.

Centrale bibliotheek
Oosterdokskade 143 Amsterdam

Corinne Kruger

Aspirant-ledenavond dinsdag, 13 oktober

Judith Jockel en Reinier Gerritsen



Tryntsje Nauta (r) laat haar recente werk zien.







Alle foto's zijn gemaakt door André Homan (aspirant-lid GKf).

Aspirant-ledenavond 13 oktober 2009

’t Was een geanimeerde avond met ongeveer 20 bezoekers. Eerst kwam Reinier Gerritsen vertellen over straatfotografie en zijn werk als straatfotograaf. Daarna lieten de aspirant-leden Martijn, Tryntsje en André hun veelbelovende werk zien. Er ontstonden levendige, bij vlagen diepgaande gesprekken naar aanleiding van de foto’s die we af en toe ook in stille concentratie in ons opnamen. Het zou ons niet verbazen als we dit trio fotografen over enige tijd als volwaardig lid zouden kunnen begroeten.

Zoals wellicht bekend kent de GKf aspirant-leden. Dat zijn fotografen die nog niet helemaal aan een volwaardig lidmaatschap toe zijn. In twee jaar tijd kunnen zij naar een volwaardig lidmaatschap toegroeien. De aspirant-leden commissie organiseert zo’n vier maal per jaar een avond, waar aspirant-leden hun werk kunnen presenteren en bespreken. Ook komt er een GKfer vertellen over zijn of haar werk.

De volgende avond vindt op 8 december plaats. Aspirant-leden hebben de zelfde rechten als volwaardige leden, behalve stemrecht en recht op een plaats in vertegenwoordigende commissies of het bestuur.

(Jaap Bijsterbosch)

Nieuw fotoboek van Martin Roemers

Nu uitgekomen:

Fotoboek ‘Relics of the Cold War’ van Martin Roemers
Uitgegeven door Hatje Cantz
The Cold War is over — yet signs of it still exist. For forty years the Iron Curtain divided the countries of Europe into East and West. The arms race was unleashed, nuclear fallout shelters were constructed, and everyone braced for the worst. Dutch documentary photographer Martin Roemers (*1962) has spent ten years in search of the traces of this period, traveling through the countries of former enemies on both sides of the line. He explored and documented underground tunnels, abandoned system control centers, former barracks, rotting tanks, and destroyed monuments. His photographs are a stark and moving document of this era of hostility, deterrence politics, and the arms race — and also serve as an appeal for future peace.

Met een inleiding van H.J.A. Hofland en Nadine Barth. 144 pagina’s, Engelstalig. Hard cover, met 73 kleurenfoto’s.
ISBN 9 783775 725347 Winkelprijs € 35,-.

Oefenruimte

Gezellig met z'n tweeen oefenen. Als dat thuis niet kan, omdat de buren anders hun tv niet meer kunnen verstaan, zoek je een geschikte oefenruimte. Bijvoorbeeld de trap naar een ondergronds toilet. Gezellig, en goede akoustiek.
Parijs, 6 sept 09.

Portretfotografieweek in de Morvan, Frankrijk

LAST MINUTE 25 % KORTING op Portretfotografieweek in Frankrijk !!!


PORTRETFOTOGRAFIE week in de Morvan in Frankrijk van 22-29 augustus door GKf portretfotograaf Jocelyne Moreau (www.moreauphotography.com) bij Landgoed L'Huy Préau (www.preau.nl)

Het is een erg mooie plek voor rust, nieuwe inspiratie & nieuwe vriendschappen!

In deze workshop wordt ingegaan op de verschillende aspecten waarmee je te maken krijgt bij het maken van portretten. Niet alleen de wisselwerking tussen fotograaf en model speelt daarbij een belangrijke rol, maar ook de locatie en het creatief gebruik van aanwezige middelen.

Er wordt van uitgegaan dat fotografie een kunstvorm is en dat je met fotografie iets eigens wilt vertellen. We nemen tijd en ruimte om te onderzoeken wat het is. Er wordt gezocht naar een zo intens mogelijke zeggingskracht van het beeld en het verhaal die je wilt vertellen.

Elke cursist kiest aan het begin van de workshop een eigen thema waar hij/zij zich tijden de cursus op wil concentreren aan de hand van zijn/haar niveau & eigen affiniteit. Gedurende de week werkt elk deelnemer zowel individueel als in kleine groepen.

De bedoeling van deze workshop is een spannende/intense portretserie te maken van minimaal 3 maximaal 5 portretten met een zelfgekozen invalshoek.

De week wordt afgesloten met een kleine tentoonstelling.

Locatie: Landgoed l'Huy Préau, 58120 Chatin / FRANKRIJK www.preau.nl

Waneer: 22-29 augustus 2009

Docent:
Jocelyne Moreau is uit half Frans half Nederlands en gespecialiseerd in portretfotografie www.moreauphotography.com. Ze werkt zowel autonoom als voor diverse opdrachtgevers. Als fotografie docent is zij sinds 7 jaar verbonden aan het Amsterdams Centrum voor Fotografie. Sinds september 2007 verzorgt ze ook fotografie workshop voor kinderen bij het Fotografie Museum “Huis Marseille” te Amsterdam.



Benodigdheden:
Een statief en een eigen (digitale) spiegelreflexcamera (en daar enige kennis van!)

Cursusduur:
6 dagen, 4 à 6 uur per dag verdeeld over de ochtend en de middag. S’ochtens in groep s’middags individueel.

Voor meer informatie: www.preau.nl / info@preau.nl

N.B. de foto's in bijlage © copyright Joost Muuzse, Jocelyne Moreau, Eline Albers en Henk Knoester.

Agressie bij telefooncel!

Zo ging dat vroeger:
Je moest nodig bellen. Had je een telefooncel gevonden, bleken er nog meer mensen nodig te moeten bellen. In de telefooncel de een of ander die doodgemoedereerd staat te bellen. Grietje er naast. Geen enkel benul van de nood van de wachtenden buiten. Aan de mimiek van de bellers is te zien dat er geen enkele urgentie aan het gesprek ten grondslag ligt. Het is overduidelijk dat hier gewoon naar mooie verhalen geluisterd wordt die ook een andere keer wel verteld kunnen worden. Je hebt de neiging zo'n beller resoluut bij de revers te grijpen en uit de cel te rukken. Dat doen we natuurlijk niet. We lopen rondjes om de cel terwijl we op ons horloge kijken. Tot we er echt genoeg van krijgen, dan bonken en beuken we op het raam: Er uit nu, ik wil!

Deze telefooncel staat op de dijk bij Edam. Het gebeurde vanmiddag rond 18.06 uur. Elke gelijkenis met Hannes W, Taco A en Louis Z berust op volslagen toeval.

www.eendijkvaneenkust.nl

Kodachrome gevonden!

Naar aanleiding van m'n reactie op de Kodachrome de daad bij het woord gevoegd, de koelkast maar's geopend, daar zou er best nog eentje kunnen liggen!

En verdomd, na wat graven in laden en op planken... een forse 120 5 pack doos, gedateerd 10/1988... (wanneer was dat ookalweer). En jawel, een heuse 120 Kodachrome 64, met verzendenveloppe en bijsluiter. Wie van na 1980 weet nog waar ik 't over heb? 120 film, Kodachrome 64? Het zijn codes uit een vervlogen tijd. Een bijsluiter? Ja stel je voor je gebruikt de film niet op de juiste wijze, dan ben zomaar het haasje! Een enveloppe? Jawel, de film kon naar de Treubstraat in Rijswijk gestuurd worden voor ontwikkeling, of naar Suomi, of Athene en nog een paar adressen. De prijs voor ontwikkeling zat bij de aanschaf van de film inbegrepen. Maar een postzegel moest je er wel zelf opplakken.

Ik stop hem snel maar weer in de doos en dan hup de koelkast maar weer in. Misschien gebruik ik 'm nog's...

René 

P.S.

Misschien vind ik nog wat rariteiten in m'n koelkast, ik hou jullie op de hoogte!

Kodachrome exit

Kodak stopt met Kodachrome.
Volgens sommigen een ernstige zaak. Volgens anderen geen reden om de laatste voorraden nu maar te gaan inkopen. Een paar reacties op de vraag: "hoeveel rolletjes Kodachrome heb jij gebruikt?"


Goos van der Veen:
in m'n pre-beroepsfase gebruikte ik het veel, stemmige natuurlandschapjes op de Veluwe, met Kodachrome 25. Later om uiteraard praktische redenen op E6-materiaal overgestapt. Ook nog wel een tijdlang Velvia gebruikt, had ook heel mooie kleuren.
Vind het vooral jammer van de smalfilm. Zou nog wel eens een film op Kodachrome willen maken (liever dan video dan met een digitale camera, ziet er eigenlijk heel lelijk uit).

Bert Verhoeff:
Kodachrome! Jouw bericht noopte me er toe om eens in de ijskast te kijken.
Daar lagen nog een stuk of 20 overjarige kleurenfilms. Dia's,
kleurnegatief, kodak en
fuji.
Geen Kodachrome meer, wel Ektachrome.
Ik kwam ze regelmatig tegen en dacht...toch maar bewaren, camera kan
stuk gaan en dan kan je altijd in geval van nood...
maar nu ik de 5D mark11 heb en terug kan vallen op de oude 5D heb ik
vanmorgen de knoop doorgehakt: weg ermee, in de
afvalbak met die overjarige films! Einde van een tijdperk, nu ook voor mij.
Kodachrome: ja, ik kom ook niet meer dan op enkele honderden.
In de jaren 70 schoot ik alles standaard op zwartwit, alleen als er
een opdracht voor was of bij iets héél belangrijks wilde ik
nog wel eens kleur er bij doen maar als ik dan per ongeluk een goeie
foto in kleur maakte dacht ik: shit, ik mis iets belangrijks
in zwartwit.
Archieftechnisch niet slim natuurlijk want je ziet bij Hollandse
Hoogte dat bladen ook uit vroegere periodes lieven kleur gebruiken.
En wat heb ik in de jaren 90 gezweet in die dichtgeplakte
hotelbadkamers om kleur te ontwikkelen, in te scannen en naar de
krant te mailen. Maar dat was kleurnegatief.
Kortom, ik zou m'n hele archief moeten doorbladeren en misschien, heel
misschien kom ik dan nog een door mij gekoesterde foto
gemaakt op Kodachrome tegen. Maar zo uit m'n hoofd zou ik het niet eens weten.

Eduard de Kam:
Ik las het in the Guardian, op vakantie in Schotland, en was eigenlijk verbaasd dat het spul nog gemaakt werd.
Ik heb er ook maar 100-200 door gejaagd.
Ik mis het niet, eigenlijk is het nu typisch een soort film dat extreem geplaagd wordt door gebrek aan dynamisch bereik en echt een zorgenkindje in het ontwikkelproces.


Hans van den Bogaard:
Ik moest er even over denken hoeveel kodachrome ik gebruikt heb. Niet
zoveel, in mijn kleur begintijd gebruikte ik vooral Agfa CT18, een film met
aquarel achtige tinten en niet zo schreeuwerig als die Amerikaanse evenknie,
die trouwens meestal afgeleverd werd in van die kartonnen raampjes die vrij
snel in mijn onhandigheid sneuvelde of vast bleven zitten in de projector.
Maar kijk ik nu in mijn kleur archief moet ik constateren dat alle films
teruglopen in kleur en de kadachrome iets minder, het verleden verdwijnt net
zoals waarschijnlijk vele digitale bestanden zullen verdwijnen als ze zijn
opgeslagen op foute cd/dvd's. Maar is dat erg, al die kilometers beeld moet
je die bewaren ?

Gerlo Beernink:
Een paar jaar heb ik Kodakchrome gebruikt. Eind jaren tachtig begin jaren negentig. Enkele honderden. Maar met de komst van kleur in de magazines ben ik er snel vanaf gestapt. De wijze waarop gescand werd in die tijd. Namelijk alles tegelijk in batch er doorheen halen.
Dat maakte dat Kodakchrome dia's er als kleine steenkoolmijnen uit kwamen. Het meest beroerde was nog wel een dubbelspread in een brochure van een touroperator. Speciaal op Kodakchrome, ontwikkeld in Parijs en vervolgens in Londen vermalen tot steenkool. De scankorrels lagen letterlijk op het beeld. Helaas.
Daarna maar overgestapt op Velvia en andere diasoorten. Die er nu bij scannen opnieuw wel erg korrelig uitzien in vergelijk tot de digitale beelden.

Jaap Bijsterbosch:
Bij 10 houdt het voor mij op, ik vond dat aparte ontwikkelproces van ze nogal ingewikkeld, ook qua tijd. Als ik diamateriaal gebruikte was het fuji. Ook praktisch, ik woonde op 5 minuten fietsen van een lab, als ik echt haast had, kon ik binnen 3 kwartier een ontwikkelde film hebben. Ach ja, die analoge tijden. Het lab had ook een sociale funktie, je kwam er vaak collega's tegen.
Maar, toch even slikken was het wel toen ik dit bericht las. Heb maar even Paul Simon gedraaid.
Misschien moeten we met een aantal mensen een soort projectje doen: The Aftermath of Kodachrome. Speciale opnames die nu og maken op die film. Hij blijft tot 2010 ontwikkelbaar heb ik ergens gelezen. In een speciaal lab in Kansas.

En hoeveel Kodachrome gebruikte jij? Laat een reactie achter!

photo-workshop voor en met Roma in Kosice, Slowakije

Kosice 21 juni 2009

Ik doe op het ogenblik een foto-workshop in een Roma community in Kosice. Dit op uitnodiging van de Nederlandse ambassade in Bratislava. Het is op de plek waar ik nu werk het spreekwoordelijke 'photographers paradise'; de cliche's en de mooie plaatjes liggen er voor het oprapen maar dat is niet wat ik er zoek en doe.

Ik laat gewoon hapsnap een paar snapshots zien van het proces dan krijgen jullie in ieder geval een indruk.

Rob