Kodachrome exit

Kodak stopt met Kodachrome.
Volgens sommigen een ernstige zaak. Volgens anderen geen reden om de laatste voorraden nu maar te gaan inkopen. Een paar reacties op de vraag: "hoeveel rolletjes Kodachrome heb jij gebruikt?"


Goos van der Veen:
in m'n pre-beroepsfase gebruikte ik het veel, stemmige natuurlandschapjes op de Veluwe, met Kodachrome 25. Later om uiteraard praktische redenen op E6-materiaal overgestapt. Ook nog wel een tijdlang Velvia gebruikt, had ook heel mooie kleuren.
Vind het vooral jammer van de smalfilm. Zou nog wel eens een film op Kodachrome willen maken (liever dan video dan met een digitale camera, ziet er eigenlijk heel lelijk uit).

Bert Verhoeff:
Kodachrome! Jouw bericht noopte me er toe om eens in de ijskast te kijken.
Daar lagen nog een stuk of 20 overjarige kleurenfilms. Dia's,
kleurnegatief, kodak en
fuji.
Geen Kodachrome meer, wel Ektachrome.
Ik kwam ze regelmatig tegen en dacht...toch maar bewaren, camera kan
stuk gaan en dan kan je altijd in geval van nood...
maar nu ik de 5D mark11 heb en terug kan vallen op de oude 5D heb ik
vanmorgen de knoop doorgehakt: weg ermee, in de
afvalbak met die overjarige films! Einde van een tijdperk, nu ook voor mij.
Kodachrome: ja, ik kom ook niet meer dan op enkele honderden.
In de jaren 70 schoot ik alles standaard op zwartwit, alleen als er
een opdracht voor was of bij iets héél belangrijks wilde ik
nog wel eens kleur er bij doen maar als ik dan per ongeluk een goeie
foto in kleur maakte dacht ik: shit, ik mis iets belangrijks
in zwartwit.
Archieftechnisch niet slim natuurlijk want je ziet bij Hollandse
Hoogte dat bladen ook uit vroegere periodes lieven kleur gebruiken.
En wat heb ik in de jaren 90 gezweet in die dichtgeplakte
hotelbadkamers om kleur te ontwikkelen, in te scannen en naar de
krant te mailen. Maar dat was kleurnegatief.
Kortom, ik zou m'n hele archief moeten doorbladeren en misschien, heel
misschien kom ik dan nog een door mij gekoesterde foto
gemaakt op Kodachrome tegen. Maar zo uit m'n hoofd zou ik het niet eens weten.

Eduard de Kam:
Ik las het in the Guardian, op vakantie in Schotland, en was eigenlijk verbaasd dat het spul nog gemaakt werd.
Ik heb er ook maar 100-200 door gejaagd.
Ik mis het niet, eigenlijk is het nu typisch een soort film dat extreem geplaagd wordt door gebrek aan dynamisch bereik en echt een zorgenkindje in het ontwikkelproces.


Hans van den Bogaard:
Ik moest er even over denken hoeveel kodachrome ik gebruikt heb. Niet
zoveel, in mijn kleur begintijd gebruikte ik vooral Agfa CT18, een film met
aquarel achtige tinten en niet zo schreeuwerig als die Amerikaanse evenknie,
die trouwens meestal afgeleverd werd in van die kartonnen raampjes die vrij
snel in mijn onhandigheid sneuvelde of vast bleven zitten in de projector.
Maar kijk ik nu in mijn kleur archief moet ik constateren dat alle films
teruglopen in kleur en de kadachrome iets minder, het verleden verdwijnt net
zoals waarschijnlijk vele digitale bestanden zullen verdwijnen als ze zijn
opgeslagen op foute cd/dvd's. Maar is dat erg, al die kilometers beeld moet
je die bewaren ?

Gerlo Beernink:
Een paar jaar heb ik Kodakchrome gebruikt. Eind jaren tachtig begin jaren negentig. Enkele honderden. Maar met de komst van kleur in de magazines ben ik er snel vanaf gestapt. De wijze waarop gescand werd in die tijd. Namelijk alles tegelijk in batch er doorheen halen.
Dat maakte dat Kodakchrome dia's er als kleine steenkoolmijnen uit kwamen. Het meest beroerde was nog wel een dubbelspread in een brochure van een touroperator. Speciaal op Kodakchrome, ontwikkeld in Parijs en vervolgens in Londen vermalen tot steenkool. De scankorrels lagen letterlijk op het beeld. Helaas.
Daarna maar overgestapt op Velvia en andere diasoorten. Die er nu bij scannen opnieuw wel erg korrelig uitzien in vergelijk tot de digitale beelden.

Jaap Bijsterbosch:
Bij 10 houdt het voor mij op, ik vond dat aparte ontwikkelproces van ze nogal ingewikkeld, ook qua tijd. Als ik diamateriaal gebruikte was het fuji. Ook praktisch, ik woonde op 5 minuten fietsen van een lab, als ik echt haast had, kon ik binnen 3 kwartier een ontwikkelde film hebben. Ach ja, die analoge tijden. Het lab had ook een sociale funktie, je kwam er vaak collega's tegen.
Maar, toch even slikken was het wel toen ik dit bericht las. Heb maar even Paul Simon gedraaid.
Misschien moeten we met een aantal mensen een soort projectje doen: The Aftermath of Kodachrome. Speciale opnames die nu og maken op die film. Hij blijft tot 2010 ontwikkelbaar heb ik ergens gelezen. In een speciaal lab in Kansas.

En hoeveel Kodachrome gebruikte jij? Laat een reactie achter!